Ben je ze al tegengekomen?
De ouders die voordat het schooljaar is begonnen al bij je staan om te vertellen dat hun kind echt geen goed plekje heeft in dat groepje? Of de papa die op de eerste dag al ontdekt dat jij te weinig uitdaging biedt voor hun kind? En misschien heb je de moeder van Pietje getroffen die je elke dag vraagt om te controleren of Pietje wel zijn fruit opeet. En dan de moeder van Marietje die je op het hart drukt dat je haar kind elk uur naar het toilet stuurt omdat er anders ongelukjes kunnen gebeuren en na schooltijd even komt vragen of het goed is gegaan.
Dit is maar een kleine greep van wat je allemaal in de eerste schoolweek al tegen kan komen en wat je zou kunnen bestempelen als lastig gedrag. Maar is dat wel zo?
Alles is liefde


Bovenstaande drukt mijns inziens alleen maar een grote liefde en bezorgdheid uit van ouders voor hun kind. Tegelijkertijd kan ook angst een grote rol spelen. Het zegt altijd iets over de ouder. Het zegt niks over jou als leerkracht. De eerste vraag die ik mijzelf in dergelijke situaties altijd stelde was: “Wie heeft een probleem? Jij, het kind of ik als leerkracht?” Alleen al het stellen van deze vraag maakt dat je in de dissociatie gaat en de situatie op afstand kan bekijken.
En dat levert al heel veel op:
- Je blijft betrokken
- Je voelt je niet aangevallen of tekortschieten
- Je bekijkt de situatie objectief
Het probleem ligt bij de ouder
Blijkt dat het probleem bij de ouder ligt omdat ze bijvoorbeeld haar eigen angsten en tekortkomingen projecteert op haar kind of op jou, ga dan luisteren! Maak eventueel een afspraak na schooltijd. Zo voelt zij zich gezien. En daarmee haar kind ook. Dit alleen al levert enorm veel op voor alle drie. Dit is werken aan de basis.
Het probleem ligt bij het kind
Misschien kan je altijd wel stellen dat wanneer een ouder met een probleem komt, dat het dan ook het probleem van de ouder is. Natuurlijk is het gezond om zorgen over het kind te delen. Als leerkracht zal je dat serieus moeten nemen. Maar je moet ook jezelf serieus nemen.
Het probleem is van de leerkracht
Het kan zijn dat een ouder je confronteert waardoor er bij jezelf iets geraakt wordt waar jij mee aan de slag mag. Misschien mag je naar ouders en leerlingen toe duidelijker je grenzen aangeven. Het geven van o.a. een ik-boodschap is daarbij in veel gevallen een probaat middel gebleken. Dat werkt zo:
- Geef het gedrag van de ander weer
- Geef aan wat de gevolgen voor jou en het gevoel wat jou dat geeft
Wil je meer over ik-boodschappen weten? De Gordon methode vertelt je er meer over.
Tekentaal gaat een stapje verder
Het laat je de onderliggende processen zien waardoor je op een dieper niveau invloed krijgt op de kwaliteit van jouw communicatie. Dit heeft niet alleen een positief effect op de ontwikkeling van de leerling maar op het hele schoolgebeuren. Geke de Lange, van origine leerkracht basisonderwijs, laat jullie als tekentherapeut eye-openers ervaren waar je verder mee kan.
Workshop ‘lastige’ ouders in beeld
Omdat beelden zoveel meer laten zien in de communicatie met ouders en leerlingen staat de volgende inspirerende workshop gepland die gaat over dit thema.


Op 10 januari a.s. verzorgt tekentherapeut Geke de Lange een boeiende tekentaal workshop die je veel inzichten geeft in de communicatiedriehoek ouder, kind, leerkracht. Het gaat over situaties waar jij steeds tegen aanloopt. Waardoor je in het vervolg effectiever het gesprek met de ‘lastige’ ouder aangaat en niet meer in oude valkuilen trapt. De workshop is inclusief warme maaltijd en worden gegeven in ‘De Buorskip’ Vlaslaan 26, 9244CH te Beetsterzwaag. Start 16.00 uur einde 19.30 uur. Info en opgave via deze link.