Al tekenend een goede lezer worden? Eefje deed het!

Het lukte Eefje maar niet. Lezen! Echt lezen hê? De letters kende ze vloeiend, dat was niet het probleem. De juf had van alles geprobeerd, maar steeds als Eefje de letters aan elkaar moest plakken en er een woord van moest maken, ging het mis.

Het plakken lukte niet

Ze had wel begrepen dat, nadat ze de letters had gelezen, er een woord gezegd moest worden. Dat deed ze dan ook braaf. Het klonk dan ongeveer zo: p-i-m hond of h-e-r-t tafel.

Bijzonder om te horen en erg jammer, want Eefje zat al enkele maanden in groep drie en ze kende de letters wel.

Het probleem neerzetten

Samen met haar moeder kwam ze bij mij. Een beetje verlegen en nieuwsgierig keek ze om zich heen. Lezen vond ze niet leuk. “Dat kan ik niet” zei ze. Haar gezicht werd somber en ze keek naar beneden. Toen ik de kleurpotloden pakte, keek ze me vragend aan. Ik knikte. Wil jij dat wat je voelt – als het lezen niet lukt – voor me tekenen? Ik gaf haar een papier en weldra begon ze met een diepblauwe kleur stevige krassen neer te zetten. “Klaar”’ zei ze en met een boos gezicht schoof ze de tekening naar mij toe.

Weten en voelen wat je wilt

“Oké, dit wil je niet hê? Wat wil je wel? Weet je dat?” Ja natuurlijk wist ze dat. Ze wilde net zo goed kunnen lezen als haar vriendinnetje. “Teken maar hoe je denkt dat het voelt als je heel goed kunt lezen.” Kijk, nu kwamen er veel kleuren op papier. Eerst nog wat aarzelend en uiteindelijk werd het een levendige boel op haar papier. “Mooi he?” zei ze. “Ja wauw!

Goed onthouden hoor dit gevoel. Dit is belangrijk voor je! Kan je dat?” Jazeker kon ze dat.

Haar strepen vertelden meer dan duizend woorden

“Weet je Eefje, je bent nu nog even hier” en ik hield het papier met de donkerblauwe krassen omhoog. Meteen veranderde haar stemming. Ze had zo de sfeer van kunnen lezen geproefd en dan nu weer met de harde feiten geconfronteerd worden was niet leuk.

“Wat houdt je tegen om de letters aan elkaar te plakken en het juiste woord te lezen?” Tja….dat wist ze niet. Maar dat hoefde ze ook niet te weten; ze kon het wel tekenen. Met paars zette ze allemaal strepen kriskras op papier. Zo nu en dan een dikke stip ertussenin. Het potlood werd neergelegd en de tekening weer naar mij geschoven. De boodschap was duidelijk. Dit wilde ze niet. Ze werd belemmerd.

Neerzetten wat je nodig hebt

“Wat heb je nodig om goed te kunnen lezen Eefje?” Ik hield de bijbehorende tekening, waarvan zij zo’n heerlijk gevoel kreeg omhoog en schoof een leeg vel naar haar toe. Ze begon met zichzelf te tekenen. Daarna mama, papa, het hondje, de juf, en twee vriendinnen, een stoel een bank, een tafel, een lichtje en nog veel meer. Het werd een prachtig zacht ingekleurd geheel.

Stappen zetten

Eefje heeft haar tekeningen op de grond gelegd en er daadwerkelijk stappen mee gezet. Haar overtuiging: Ik kan niet lezen, werd bijgesteld naar: Ik kan wel lezen. Het werd nog even spannend toen mama het meegebrachte boekje tevoorschijn haalde. Zowel mama als ik waren ervan overtuigd dat Eefje de woorden nu goed zou lezen. Ze keek twijfelachtig van de een naar de ander en begon te lachen. “Ik ga het doen!” zei ze. En ja hoor, het ging langzaam, maar wel goed. En daar ging het om.

Van belemmerend naar helpend

Zo zie je maar dat je kunt oefenen tot je een ons weegt, maar als je een belemmerende overtuiging hebt, kom je nooit waar je wilt zijn.

Wil jij ook van een onderliggende belemmerende overtuiging van jezelf of van je kind afkomen? Neem dan contact met me op. Via een skypesessie krijg je alvast 2 tips die je direct helpen om meer rust en harmonie in je gezin te krijgen.

Knip- en plaktip

Deze knip- en plaktip past goed bij bovenstaand leesprobleem: Zoek de mooiste plaatjes en maak een collage van al je wensen. Hang hem op en kijk er elke dag even naar. Niks is te gek. Alles is mogelijk. Veel plezier ermee en blijf wensen!